Je winkelwagen is momenteel leeg!
De zevende-dags Sabbath in de Koran
Dit bericht is ook beschikbaar in: English (Engels)
Terwijl ik bezig was met de revisie van mijn boek over de Sabbath[i]was het interessant te ontdekken dat joden christenen en moslims weleens dezelfde basis zouden kunnen hebben voor het eerbiedigen van de sabbat. In dit artikel wil ik de basis van de Sabbath – As-Sabt – in de Koran met u onderzoeken.
Moslims, christenen en joden geloven dat God[ii] de wereld en alles wat erin is in zes dagen geschapen heeft. De drie monotheïstische religiën claimen een gemeenschappelijke oorsprong in de Hof van Eden. Alle drie claimen Abraham – moslims noemen hem Ibrahim – als hun vader en voorbeeld van geloof. En ze spreken alle drie over de Sabbath van de zevende dag. Zoals de christelijke wereld afgeweken is van de zevende dags Sabbath naar de zondag, zo hebben de moslims gedaan met de vrijdag.
Het overgrote deel van de christenen, beweren, net als de moslims, dat de Sabbath niet belangrijk is voor hun dienst aan God, omdat, zeggen zij beiden: “het is alleen voor de joden.” In mijn boek draag ik bewijzen aan voor de opzettelijke verandering door de kerk om de zondag boven de zevende-dags Sabbath te verheffen. De geschiedenis getuigt dat de moslims hetzelfde hebben gedaan ten aanzien van de vrijdag.[iii]
Het is erg betekenisvol te begrijpen dat alle drie godsdiensten het erover eens zijn dat voordat er joden waren, zelf voor Abraham ten tonele verscheen, de Heilige een volk had dat Hem in waarheid aanbad. En we mogen begrijpen dat als deze Heilige God de wereld in zes dagen geschapen heeft – alle drie religiën nemen dat als waarheid aan – en als Hij van Zijn scheppingswerk gerust heeft op de zevende dag en daardoor het tot een speciaal monument in de tijd heeft gemaakt, dat dit monument niet aan een bepaalde groep toebehoort, maar dat het de dag van de Heilige God zelf is.
Het is Zijn dag en Hij heeft het tot een speciale herinneringsdag gemaakt en heeft het aan Zijn trouwe dienaren gegeven om het te eerbiedigen tot eer van Zichzelf. De zevende-dags Sabbath is niet joods, omdat het meer dan 2.000 jaar voordat er een jood op aarde rondliep, is ontstaan. Het woord jood is afgeleid van de naam Juda, een van de zonen van Jacob, een zoon van Izaäk, broer van Ismaël, zonen van Abraham. De oorsprong van de Sabbath is van vóór de zondeval van de mens (Genesis 21-3)[iv]. Het is gegeven om een volmaakte schepping te gedenken en voorziet de mens van een overvloed aan zegeningen en vreugde (Jesaja 5813,14).
Het is voor velen een nieuwe openbaring dat alle drie religieuze boeken, Tenach, Bijbel en Koran, over deze Sabbath van Elohim, de HERE en de Verhevene spreken. Maar zoals de christelijke wereld haar gelovigen wegleidt van de aanspraken van de Sabbath, doet de moslimwereld met haar Mu’mins[v], want Sabbath wordt wel degelijk genoemd in de Koran. De christenen hebben de zondag tot de zevende dag van de week gemaakt, terwijl het in feite de eerste is; de moslims hebben de vrijdag tot de zevende dag gemaakt, terwijl het in feite de zesde is. Dit is gedaan om de getrouwen af te houden van het eerbiedigen van de heilige dag van de Almachtige.
God is de Enige die de tijd voor ons gevestigd heeft en Hij is de Enige die de week van zeven dagen als een fundamentele tijdseenheid ingesteld heeft, het niet relaterend aan een zonne- of maancyclus of een wiskundig of natuurkundig systeem. Maar vanaf de oudheid tot aan de dag van vandaag heeft de mens in zijn koppige ongehoorzaamheid de Sabbath tot een punt van discussie gemaakt. Bij joden, christenen en moslims betwisten mensen Gods autoriteit over Zijn sabbat.
Weinig mensen beseffen dat het woord As-Sabt in het Arabisch hetzelfde als Sjabbat in het Hebreeuws RUST betekent, in de betekenis van ophouden met werken, ophouden van het Scheppingswerk; het duidt niet op een rusten uit vermoeidheid. Iedereen is het erover eens dat God niet vermoeid kan raken (Jesaja 4028).
Het woord Sabt, sabbat, komt vijf keer voor in de Koran en elke keer verwijst het naar het overtreden van de Sabbath en de straf van God voor die overtreding. Natuurlijk geeft de gangbare interpretatie geen suggestie van geldigheid van het sabbatsgebod voor de moslim. En omdat moslims net als katholieken voor de uitleg van de teksten afhankelijk zijn van de geestelijken, zullen weinig mu’mins deze teksten aanvaarden als geldend voor de praktijk van de islam. Daarnaast zijn er nog twee betekenisvolle ayat[vi] die te maken hebben met werken en rust.
Ik geef mezelf in dit artikel de vrijheid om de teksten te lezen en te begrijpen zoals ze er staan. U mag de vrijheid hebben het niet met mij eens te zijn.
[vii]Surah Al Baqarah, S. 265,66
ولقد علمتم الذين اعتدوا منكم في السبت فقلنا لهم كونوا قردة خاسئين“Gij hebt degenen onder u gekend, die inzake de Sabbath overtraden. Alzo zeiden Wij tot hen: “Weest verachte apen.”“
فجعلناها نكالا لما بين يديها وما خلفها وموعظة للمتقين“Zo maakten Wij hen tot een voorbeeld voor hen, die in die tijd leefden en voor degenen, die na hen kwamen en tot een les voor de godvrezenden.”
Volgens bovenstaande ayat zal iedereen die de Sabbath overtreedt in aanmerking komen voor verwerping en verachting. Dit bewijst dat als Allah dezelfde God is, Hij geen compromissen sluit inzake de Sabbath. Moslims interpreteren deze ayat op ene manier dat het alleen over joden gaat; zij zeggen dat joden letterlijk apen werden, omdat ze hun Sabbath overtreden hebben en de Heer hun stad heeft vernietigd als een waarschuwing aan de godvrezenden.
Maar het voorbeeld aan de godvrezenden is juist dat iedereen die overtreedt zoals zij deden, dezelfde straf zal ondergaan, anders heeft de waarschuwing geen enkel nut en kunnen we deze ayat uit de Koran schrappen.
Wat kennelijk bedoeld wordt is dat zoals apen dieren zijn die gedrag imiteren zonder verstand, overtreders in de zaak van de Sabbath slechts formalistische godsdienstig gedrag vertonen zonder geestelijk inzicht. Zij zullen verworpen en veracht worden, omdat na-aapgedrag niet voor aanbidding geldt. Dat is waar gehoorzaamheid ten aanzien van het sabbatsgebod of welk ander gebod dan ook, toe leidt.
De Sabbath is gegeven voor geestelijke ontwikkeling door onderwerping aan en erkenning van de goddelijke voorschriften, en om op die dag God te aanbidden door middel van het horen en bestuderen van de Schriften, en daarover te mediteren. Als iemand faalt zich te onderwerpen aan God en de heiligheid van de Sabbath ontkent, maakt hij de diens aan God en zichzelf tot een karikatuur (een na-apende aap). Het lijdt geen twijfel dat dieren de Schepper niet kunnen loven. Aldus geldt de vermaning in deze ayat voor alle mensen –moslims, christenen, joden, en elk ander – die de waarheid van de Sabbath van de Heer minacht. De waarschuwing die aan alle godvrezenden wordt gegeven, is om dat slechte voorbeeld niet te volgen.
Surah An-Nisa’, S. 447
يا أيها الذين أوتوا الكتاب آمنوا بما نزلنا مصدقا لما معكم من قبل أن
نطمس وجوها فنردها على أدبارها أو نلعنهم كما لعنا أصحاب السبتوكان أمر الله مفعولا“O, mensen van het Boek, gelooft in hetgeen Wij hebben nedergezonden, vervullende hetgeen bij u is voordat Wij uw leiders vernietigen en neerwerpen of hen vervloeken, zoals Wij het volk van de Sabbath vervloekten [zoals Wij hen vervloekten, die de sabbatdag schonden]. Allahs gebod zal volbracht worden.”
Deze aya spreekt van een vloek over hen die de Sabbath overtreden. En het roept de gelovigen op te eren wat aan hen is geopenbaard zelfs voordat de Koran geschreven was. Veel moslims begrijpen dat het Volk van het Boek degenen zijn die alles respecteren wat is geschreven in de Tenach en de Bijbel, de voorlopers van de Koran. Van alle christenen zijn naar mijn mening de Zevende-dags Adventisten het enige ware Volk van het Boek, die zich houden aan al Gods geboden en die geen en bloed en haram voedsel eten, zoals varkensvlees, schandelijk gevogelte, ongeschubde vis, andere kruipende dieren, die genoemd worden in Leviticus 11.
Surah An-Nisa’, S. 4154
ورفعنا فوقهم الطور بميثاقهم وقلنا لهم ادخلوا الباب سجدا وقلنا لهم لا تعدوا
في السبت وأخذنا منهم ميثاقا غليظا“Wij verhieven de berg [Sinaï] hoog boven hen tijdens het verbond met hen en Wij zeiden: “Gaat de poort ootmoedig binnen” en: “Overtreedt niet inzake de Sabbath”. En Wij sloten met hen een vast verbond [En Wij ontvingen een stellige verbintenis van hen].”
Deze aya is zo duidelijk! Het spreekt over de verbondssluiting op de berg Sinaï en de vermaning van God Zijn sabbatsgebod niet te overtreden, en over de belofte van het volk dat zij zouden gehoorzamen (zie Exodus 208-11 en 243).
Surah Al-Aa’raaf’, S. 7163
واسألهم عن القرية التي كانت حاضرة البحر إذ يعدون في السبت إذ
حيتانهم يوم سبتهم شرعا ويوم لا يسبتون لا تأتيهم كذلك نبلوهم بما كانوا
يفسقون“En vraag hun omtrent de stad, die aan de zee lag. Toen zij de Sabbath ontheiligden verscheen vis op hun Sabbath aan de oppervlakte van het water, maar de dag waarop zij geen Sabbath hielden kwam zij niet tot hen. Zo beproefden Wij hen omdat zij overtreders waren.”
Deze aya spreekt over het testen van vissers of ze de Sabbath zouden overtreden of niet. De vissen zwommen op de sabbatdag in hun netten, maar niet op een andere dag. Het was een test van God of ze gehoorzaam zouden zijn. Het is interessant te weten dat sommige joodse leiders leerden dat het geoorloofd was om de netten op vrijdag uit te zetten en ze binnen te halen na de sabbaturen, zoals in de tijd van Jezus de maximale reisafstand op Sabbath ongeveer 800 meter was (een sabbatsreis), tenzij je binnen die afstand een eigendom van je tegenkomt. Dat zou je in staat stellen om vanaf dat punt weer 800 meter te reizen. Als iemand op de Sabbath van Jericho naar Jeruzalem wilde reizen, kon hij op vrijdag binnen die afstand voorwerpen uit zijn huis te leggen om meerdere sabbatreizen te reizen.
Surah An-Nahl, S. 16124
إنما جعل السبت على الذين اختلفوا فيه وإن ربك ليحكم بينهم يوم القيامة
فيما كانوا فيه يختلفون”[Voorzeker,] de Sabbath was alleen aan degenen opgelegd[voor hen een struikelblok], die daaromtrent van mening verschilden [ het ter discussie stelden]; en op de Dag der Opstanding zal uw Heer voorzeker onder hen rechten omtrent hetgeen waarover zij verschillen [ tegen Hem in opstand kwamen].”
Deze aya zegt dat op de Dag van de Opstanding God op zal treden en gericht zal houden met hen die de Sabbath verwerpen, zoals God elke zondaar zal oordelen die welke van Zijn heilige geboden dan ook overtreedt.
Surah Al-Djomo’ah, S. 629-11
يا أيها الذين آمنوا إذا نودي للصلاة من يوم الجمعة فاسعوا إلى ذكر الله
وذروا البيع ذلكم خير لكم إن كنتم تعلمون“O, gij die gelooft! Wanneer op Vrijdag de oproep tot het gebed is uitgezonden, haast u dan Allah gedachtig te zijn en verlaat de handel. Dit is beter voor u indien gij het weet.”
فإذا قضيت الصلاة فانتشروا في الأرض وابتغوا من فضل الله واذكروا الله كثيرا لعلكم تفلحون“En als het gebed geëindigd is, verspreidt u dan over het land en zoekt naar Allahs genade, en gedenkt Allah vaak, opdat gij moogt slagen.”
وإذا رأوا تجارة أو لهوا انفضوا إليها وتركوك قائما قل ما عند الله خير مناللهو ومن
التجارة والله خير الرازقين“Maar indien zij koopwaar of enig vermaak zien, gaan zij er haastig heen en laten u staan. Zeg: “Hetgeen bij Allah is, is beter dan vermaak en handel, en Allah is de beste Onderhouder.”
Het lijdt geen twijfel dat deze ayat zeggen dat vrijdag een gewone werkdag is. God gebiedt hier alle zaken te verlaten en naar het vrijdagavondgebed te gaan, om als de samenkomst en het gebed voorbij zijn, te treden in Gedachtenis van Allah, om Zijn genade te zoeken op de As-Sabt, die ontegenzeggelijk begint na het vrijdagavondgebed. Zelfs al zouden ze handeldrijven om zich heen zien gebeuren, moeten de gelovigen bij hun voornemen blijven, want Allah zal hen voorspoedig maken, want Hij is hun Voorziener. Dit is ontegenzeggelijk de beste houding voor het houden van As-Sabt – vertrouwen dat God die dag in alle noden zal voorzien.
In erg oud-Arabisch wordt vrijdag de Avond van de Sabbath genoemd en Sabbath is de Voornaamste of Vreugde Dag – Shi-yar. In oud en modern Arabisch, gesproken in West-Azië, in Oost, West en Noord Afrika, is vrijdag Dag van Samenkomst – Muham; en Sabbath is As-Sabt. In Pashto (Afghaans) is vrijdag Dag van Samenkomst en and Sabbath is Khali – Dag zonder Werken of Shamba.[viii]
Surah Al-Forqaan, S. 2547
نشورا وهو الذي جعل لكم الليل لباسا والنوم سباتا وجعل النهار
“En Hij is het, Die de nacht tot een bedekking voor u heeft gemaakt en de slaap voor rust, en de dag voor het opstaan.”
Moslims zeggen: “Allah hoefde niet te rusten omdat Hij niet moe wordt.” Daarmee geven ze aan dat ze heel goed begrijpen dat als de Schepper rust van zijn werk, dat niet hetzelfde is als ons rusten van ons werk. Zijn rust kan alleen inhouden dat Hij stopte met wat Hij de voorafgaande dagen deed – het scheppen van de wereld. Het rusten van de mens in de nacht is omdat ze moe zijn en in de morgen staan ze verfrist weer op. De zegeningen van Hem aan hen zijn dat ze zich te ruste kunnen leggen in het vertrouwen dat ze ‘s morgens weer zullen opstaan, omdat ze vertrouwen in Zijn bescherming van hun leven.
Christenen zeggen: “de Sabbath is aan het kruis genageld.” Maar als ze echt eerlijk zijn tegenover de Bijbel, dan zullen ze zeker begrijpen dat met de uitspraak het is volbracht, Christus alleen de beëindiging van de aardse fase van Gods Reddingsplan bedoelde, het plan dat meteen na de zondeval in werking was getreden. De zondeval van de mens vond enkele tientallen jaren na de schepping plaats, aan het einde waarvan God had verklaard dat alles uitmuntend goed was en Hij de zevende dag als heilige en gezegende dag heeft ingesteld om de mensheid te herinneren aan die volmaakte schepping. Hoe kon het nodig zijn dat de Sabbath aan het kruis genageld werd als onderdeel van waar wij van verlost moeten worden, als het ingesteld is om de mens te herinneren aan Gods volmaakte schepping? Dat zou de Sabbath deel laten zijn van de zondeval en deel van de zonde, wat het duidelijk niet is.
Surah An-Nahl, S. 16116
ولا تقولوا لما تصف ألسنتكم الكذب هذا حلال وهذا حرام لتفتروا على الله
الكذب إن الذين يفترون على الله الكذب لا يفلحون“En zegt niet – vanwege de leugens die uw tong spreekt – “Dit is wettig en dat is onwettig [verboden].”, om een leugen tegen Allah te verzinnen. [Voorwaar,] degenen, die een leugen tegen Allah verzinnen, slagen nooit.”
God heeft Zijn sabbatdag nooit veranderd. Waarom zou Hij? De oorsprong ervan ligt in een perfecte tijd, ons eraan herinnerend aan de perfecte wereld die eens bestond en in de toekomst weer zal zijn. Laten we geen leugens toeschrijven aan God, want als we dat doen zullen we het beloofde Paradijs niet ingaan! It is een conclusie die in zeer duidelijke taal in alle drie heilige boeken staat.
Laat niemand u voor de gek houden. De dag van voorbereiding is de vrijdag, de zesde dag. Jezus is uit de dood verrezen op de eerste dag van de week, de zondag. Dit maakt de dag die daartussen zit, de zevende dag, de zaterdag, de Sabbath van de Heer.
De Koran roept de gelovige op om Gods voorgaande openbaringen te respecteren.[ix] Deze voorgaande openbaringen zijn, naar hun eigen uitleg, de joodse Tenach en de christelijke Bijbel. Alle oude profeten en Jezus worden erkend in de Koran. Als God betrouwbaar is en niet verandert, dan kan een latere openbaring een voorgaande nooit tegenspreken. Een uitleg dus ook niet. Hoe dan, kan een moslim een jihad strijd beginnen tegen zijn eigen broeders, kinderen van Ibrahim, en beweren dat zij de geboden van Allah overtreden terwijl hij zelf overtreedt wat Allah geboden heeft, namelijk de Sabbath? Als Allah duidelijk zegt dat Hij overtreders zal oordelen in de Dag der Opstanding? Als hij zelf het gebod niet te doden overtreedt? Zullen zij die moord plegen toegelaten worden in het Paradijs? Dit is een grote dwaling, want zelfs in de Koran staat geschreven dat moord een grote zonde is. Hoe kan Isa Ibn Maryam een grote profeet zijn als Hij gelovigen oproept om zich anders te gedragen en hun vijanden lief te hebben (Matteus 543-47), maar zij Zijn oproep negeren en hun vijanden doden?
Volgens de Koran komt Isa terug om Zijn vijanden te verslaan en om samen met de mu’mins als rechtvaardigen te leven.[x] Wat zal Isa tegen overtreders zeggen wanneer Hij komt? Zal Hij hun daden goedkeuren of afkeuren?
Te zeggen dat moord geen zonde is, is liegen tegen Allah, Die zegt dat het wèl zonde is. Dit geldt voor iedereen.
De God die ik ken, is een God van vrede en Hij wil dat Zijn kinderen vrede en genade tonen aan elkaar, dat ze niemand te dwingen in wat dan ook te geloven. Het is God die geloof be- en veroordeelt, niet de mens. Hij belooft het Paradijs aan de verdrukten, niet aan de verdrukkers; aan de vermoorden, niet aan de moordenaars; aan degenen die geen zwaard dragen en niet aan hen die met het zwaard zwaaien (Matteus 510-12). Jezus (Isa) heeft gewaarschuwd dat het Gods koninkrijk niet wordt verdedigd met zwaarden, maar met liefde (Matteus 2651-53). De tijd van de Kruistochten is voorbij. Voor iedereen! God vecht Zijn eigen oorlogen uit en Hij wil dat gelovigen op Zijn oordeel vertrouwen. Ons is verzekerd dat Hij altijd wint (2 Kronieken 2015 en Openbaring 127-9).
Als iemand de waarheid ziet, moet hij het meteen omarmen, ongeacht wie hem daarop wijst. Christenen hebben Sabbath vervangen door Zondag; Moslims hebben Sabbath vervangen voor Vrijdag. Beiden hebben dat voornamelijk gedaan vanwege anti-Joodse gevoelens. Het is erg belangrijk om in te zien dat de joden geen eigenaren zijn van de Sabbath. God alleen is eigenaar van de Sabbath en elke man en elke vrouw, of zij nu christen, moslim, jood of anders zijn, kan van de zegen van de Sabbath genieten, als zij het in hun hart gelegd hebben om God op de eerste plaats en boven alles lief te hebben. Want Gods geboden gelden voor elk mens (Prediker 1213-14).
Laatste Opmerkingen
Niet iedereendie Gods naam aanroept bidet de Allerhoogste een ware aanbidding aan. Niet ieder religieus boek dat beweert heilig te zijn, is dat voor God. Heiligheid is een kwalificatie die God zelf toekent en het is niet afhankelijk van wat mensen beweren. Hoe kunnen we onderscheid maken tussen de verschillende heilige boeken; welke is echt geheiligd door de enige echte en Almachtige God?
Voor mij, is het het boek …
• Dat de toets van tijd, consistentie en coherentie,[xi] profetische aanspraken heeft doorstaan;
• Dat de grote liefde en geduld van onze Heer in de breedste zin van het woord weerspiegelt;
• Dat echte vrede en echte vrijheid van keuze leert;
• Dat duidelijk is in wat zondig is in Gods oog en niet in de ogen van mannen;
• Dat ons leert om onze naaste volledig en liefdevol te vergeven, omdat we hopen om ook volledig te worden vergeven door een liefdevolle God;
• Dat ons leert om van onze vijanden te houden – de enige strategie voor echte vrede en liefde die ècht werkt! Zie Matteus 544 en Romeinen 1217-21;
• Dat leert dat die oplossing bestaat in God die zelf de straf voor onze zonden op zich neemt, de rechter die het vonnis uitspreekt over de dader, zijn rechtersmantel afdoet, van Zijn rechterstoel afstapt en de straf die Hij zojuist uitgesproken heeft, zelf aanvaard en voor ons ondergaat, omdat Hij weet dat wij het zelf nooit zouden kunnen doorstaan, hoeveel goede werken we ook zouden kunnen doen;
• Waarin de helden en profeten gewone zondige mensen zijn, en de verhalen van hun levens niet opgepoetst en mooier zijn gemaakt dan ze zijn, en zelfs de grootste onder de profeten zich goed bewust waren van hun feilbaarheid;
• Dat leert dat omdat niemand zonder zonde is, niemand op zijn eigen strenge rechterstoel kan gaan zitten om zijn naaste te oordelen, zelfs al is die een kafir, maar dat iedereen beseft dat hij bevoorrecht is om zijn naaste op een zachte manier te onderwijzen en als die de onderwijzing afwijst hij hem kan laten gaan om zijn eigen gekozen leven te leiden tot Gods laatste Dag des Oordeels.
Dit zijn de zuilen[xii] van ware godsdienst voor mij. Het zijn de zuilen van de Bijbel. Ze gaan om wat God doet om mensen geschikt te maken voor Zijn Paradijs en niet om wat de mens moet doen om daar te komen.
Joden, christenen, moslims en andere mensen hoeven elkaar niet te bevechten en kunnen tot een juist begrip van de waarheid komen als zij zich zouden willen concentreren op de geduldige liefde en vriendelijkheid van God en Zijn grote profeten Abraham, Mozes en Zijn rechtvaardige benadering van zonde door het plaatsvervangend offer van Zijn Zoon, Jezus, voor ons. Het is misschien moeilijk voor een moslim en een jood om Isa, Joshua te aanvaarden voor wie Hij is, maar wanneer ze onbevooroordeeld kijken naar wie deze Isa, Joshua is, zullen ze Hem ontdekken voor Wie Hij is: hun persoonlijke Redder.
Ja, er zijn serieuze problemen, maar die bestaan voornamelijk in de verschillende menselijke interpretaties van de heilige woorden, van alle drie boeken. God of hoe u Hem ook wilt noemen, is de laatste Rechter van iedereen, in alle drie boeken. Hij heeft geen partners nodig om recht te spreken over deze wereld. Op Zijn rechterstoel is zeker geen plaats voor mensen. Hij doet het zelf en kan de klus prima alleen klaren. Het is zoals Joshua, Jezus, Isa duidelijk heeft gezegd: “Laat hij wie zonder zonde is, de eerste steen werpen.” Als er nog echt eerlijke en godvrezende mensen zijn, zal er geen enkele steen gegooid worden.
Dus, laten we met elkaar in gesprek gaan, want waar mannen en vrouwen niet met elkaar praten, waar zij geen serieuze debatten met elkaar kunnen voeren, zullen ze nooit vrienden en broeders van elkaar kunnen worden. Onthoud: Sabbath en alle andere geboden, zullen als een standaard omhoog geheven worden op die Dag en iedereen zal zijn oordeel ontvangen, goed of slecht, naar gelang zijn daden.
Laat iedereen die hoort, ook doen!
[i] Een sabbatsreis van Genesis naar Openbaring, de betekenis van de Bijbelse sabbat; eerste druk 1996, 6e en gereviseerde druk 2014; Promise Ministry. Bestellen via webshop van www.promiseministry.nl in papieren boek en de gratis download e-boek hier.
[ii] Het is niet het doel van dit artikel om de vraag te beantwoorden of joden, christenen en moslims dezelfde God aanbidden.
[iii] Het is belangrijk te begrijpen hoe joden, Rooms Katholieke christenen en moslims Gods redding door het volbrachte werk aan het kruis hebben gemaakt tot een redding door werken. Joden verwerpen Jezus als de Messias, God in het vlees; De meeste (niet alle) Rooms Katholieken zien Hem wel als God in het vlees, maar ontkennen in feite Zijn verlossende verdiensten door zwaar te leunen op biecht en vagevuur; moslims ontkennen Zijn goddelijkheid door te zeggen: “God heeft geen partner,” en hoewel voor hen Isa Ibn Maryam de Al-Masih is, is hij slechts een profeet, en is Mohammed groter. Maar Mohammed is gestorven en Zijn graf is nog steeds hier. Jezus is uit de dood opgestaan als de Eerstgeborene onder de levenden; Hij heeft geen graf op aarde en Hij zal weer komen in heerlijkheid, onze hoop op eeuwig leven. Moslims geloven dat deze Isa weer zal komen, zoals christenen dat doen en joden nog steeds wachten op de Messias. Toch zijn zowel de paus als Mohammed slechts mannen, die in godsdienstzaken meer autoriteit dan Jezus schijnen te hebben. Op deze wijze hebben de moslims en de christelijke wereld, onder leiding van de Roomse Kerk, zich Gods autoriteit op aarde toegeëigend door Gods bedoelingen met het menselijk ras te veranderen en de gelovigen te leren om ontrouw te zijn ten aanzien van onder andere, het eerbiedigen van de Sabbath.
[iv] Bijbelteksten in de NBG51 vertaling.
[v] Mu’min: gelovige; Kafir: ongelovige, afvallige.
[vi] Aya, ayah betekent: bewijs, vers, les, openbaring; ayat is meervoud.
[vii] Van http://quran.com/. Dr. Ghali vertaling. Zie ook http://www.moslim.co/online-koran/online-koran-lezen-nederlands. De gecursiveerde tekst tussen [ ] is door mij toegevoegd op basis van hoe Dr. Ghali het Arabisch vertaalt.
[viii] Zie mijn boek: Een sabbatsreis van Genesis naar Openbaring, Bijlage, pp. 219-221.
[ix] Zoals dr. Mohsen Haredy schrijft: “Islam is de godsdienst van al de profeten en boodschappers vanaf Adam tot Mohammed. Al de profeten kwamen met een en dezelfde boodschap, dat is: om God te aanbidden … Islam noemt de christenen en de joden Ahl al-kitab (Volk van het Boek), dat is: de volgelingen van de geschriften van de profeten, Mozen en Jezus … de Koran beschrijft de details van het doel van de schepping van de mensen uit man en vrouw met de volgende woorden: {O, mensdom! Wij hebben u uit man en vrouw geschapen en Wij hebben u tot volkeren en stammen gemaakt, opdat gij elkander moogt kennen….} (Al-Hodjoraat 4913). Alle mensen worden hier aangesproken, niet alleen moslims. Alle mensen van verschillende achtergronden zouden samen moeten werken aan een gezonde samenleving waarin alle leden in vrede met elkaar leven.”
[x] Isa komt terug om tegen de antichrist te strijden. Grappig dat Moslims dit extreem christelijk woord gebruiken! Moslims erkennen Hem niet als de Zoon van God. De Bijbel stelt in 1 Johannes 222,23 dat iedereen die ontkent dat Jezus de Christus èn de Zoon van God is, een antichrist is.
[xi] In de Islam lijkt de interpretatie van de imams belangrijker is dan wat er feitelijk in de Koran staat.
[xii] De vijf fundamentele zuilen van de Islam – sjahada, salat, zakat, siyam, hadj – gaan allemaal over wat de gelovige zelf moet doen om in het Paradijs te komen: geloof uit werken. Sommige extremistische stromingen binnen de islam huldigen ook een zesde zuil – jihad. Die zuil roept moslims op om te moorden in naam van Allah, zelfs hun eigen moslimbroeders als die hen in de weg staan. Gelukkig, zijn deze groepen die de Islam een wreed aanzien geven, in de minderheid. Shia Moslims hebben tot twaalf zuilen. Deze staan apart van de gangbare morele geboden, zoals wij die in het christendom ook kennen. Als Allah dit allemaal eist, om aanvaardbaar te zijn, dan zie ik een heel andere God dan die ik in de Bijbel tegenkom. Het christendom heeft ook werken, maar die zijn uit liefde voor God en medemens, gelovige of niet-gelovige, vijanden en vrienden; werken uit het geloof in de genade van God in Jezus Christus. Isa zegt ook dat we goed moeten doen aan alle mensen, omdat God zon en regen geeft aan goeden en slechten. Als we ware volgelingen van God willen zijn, moeten we doen zoals Hij doet – dan moeten we liefhebbers van vrede en vrijheid van keuze voor alle mensen zijn. Verdrukking geeft ons alleen maar meer reden om te bidden. De ware God is meer dan in staat om zulke gebeden te beantwoorden. Zie de gebeden van Daniel. Ofschoon deze joodse profeet niet genoemd wordt in de Koran, vinden wij het verslag over hem terug in de Hadith (geheiligde Islam-literatuur) zoals het in de Bijbel staat. Zoek zijn levensverhaal eens op in het Bijbelboek dat zijn naam draagt. In de hoofdstukken 2, 7, 8, en 9 wordt de verwarring die nu in de wereld heerst, voorzegd. En we vinden het verhaal dat verteld wordt in de Hadith terug in hoofdstuk 6. De ware God beantwoord inderdaad de gebeden van de verdrukten!