Je winkelwagen is momenteel leeg!
Open Brief van Phill Mills aan Angel Rodriguez
Open brief van Phill Mills, Dermatoloog, aan Angel Rodirguez, Theoloog en voormalig directeur van het SDA Bible Research Institute. Werkelijk het meest intelligente antwoord tot nu toe in het debat over Vrouweninzegening in de Zevende-dags Adventistenkerk!
Zakelijke samenvatting
Deze brief is een vriendelijke kijk op enkele sleutelargumenten tussen de twee gezichtspunten over inzegening en de manieren waarop jij die hebt gepresenteerd in een 78 pagina’s tellend verslag, waarin jij een paar opmerkelijke en betekenisvolle bijdragen levert aan de dialoog over inzegening.
De punten van instemming en de bijdragen die jij levert aan het debat:
- Instemming 1: Wij zijn het met mekaar eens dat het niet gaat over persoonlijkheden of karakters, dit gaat over de rechtsgeldigheid en de kracht van de Bijbelse argumenten.
- Instemming 2: Wij zijn het met mekaar eens dat de kern van de zaak is, de methode van Bijbelse uitleg gebruikt door de twee groepen.
- Belangrijkste bijdrage 1: je artikel maakt duidelijk dat de groep die voor vrouwen inzegening is een nieuwe en andere methode van Bijbelse uitleg gebruikt.
- Bijdrage 2: Je artikel legt de nadruk op een fout die veel gebruikt wordt in Bijbelse uitleg door Gods zwijgen te interpreteren als Gods goedkeuring.
- Bijdrage 3: Je artikel geeft een vreemde definitie van balans die juist maakt dat je eigen uitleg uit balans raakt.
- Belangrijkste bijdrage 4: je artikel illustreert waarom geïnspireerde bronnen nooit veranderd mogen worden.
- Instemming 3: Wij zijn het met mekaar eens dat de context cruciaal is.
- Bijdrage 5: Door de geïnspireerde uitspraken uit hun context te halen, legt jouw artikel in feite de nadruk op hoe de context de betekenis verandert.
- Instemming 4: Wij zijn het met mekaar eens dat ons doel voor Bijbelstudie het verschil uitmaakt.
- Bijdrage 6: Je samenvatting van het eerste gedeelte over Bijbeluitleg ondermijnt in feite de rest van het document, omdat het suggereert dat je geen gebruik maakt van de gekwalificeerde Bijbelse argumenten, waardoor je ze in feite juist afschrijft als zijnde slechts pogingen om een punt te bewijzen in plaats van een inspanning om de kerk te behoeden af te drijven van de reeds lang gevestigde Bijbelse waarheid.
De brief eindigt met een korte samenvatting van mijn zorgen.
Dierbare Angel,
ik was gezegend door de tijd die ik met jou heb doorgebracht in de TOSC, als we samen zaten bij het ontbijt. Ik vond het fijn om te horen hoe je tot het geloof gekomen bent en hoe je toegewijd bent aan de sabbat. Het was inspirerend om te horen hoe jij en je vrouw je door een verschil van begrip over de juiste manier van sabbatvieren hebben heen gewerkt zonder dat het je gezin uit elkaar heeft gedreven. Ik erkende dat we een gezamenlijk verlangen hebben om de waarheid te begrijpen en te volgen, waar het ons ook heen leidt.
Ik heb goed geluisterd naar de presentatie van en ik heb de geest van jouw inleidende woorden in je 78 pagina’s tellende verslag “Evaluatie van de argumenten die gebruikt worden door hen die tegen vrouwen inzegening tot het predikantschap zijn” gewaardeerd. Hoewel ik het niet ten volle eens ben met je conclusies, ben ik het van harte eens met de nadruk die je in het begin legt dat we te maken hebben met argumenten, en niet met persoonlijkheden. We zijn vrienden, medegelovigen, een in het bloed van Christus. Het is in deze geest dat ik de volgende opmerkingen maak. Waar het mogelijk is, is het mijn streven om te bouwen op de gebieden waar we het met elkaar eens kunnen zijn.
In een inleiding is het belangrijk om te weten wat de naam is die we elkaar geven, zodat we met respect naar elkaar kunnen verwijzen. In mijn brief wil ik naar degenen, die staan voor wat de vroege Kerk heeft geleerd en die de Bijbelse kwalificaties voor het opzienersambt aanhouden, verwijzen als de pro-Bijbelse kwalificatiegroep. Ik wil naar vrienden zoals jij, die voor vrouweninzegening zijn, verwijzen als de pro-vrouweninzegeninggroep.
De methode van Bijbeluitleg is de kern van de discussie
Ik ben het volkomen met jou eens dat de methode die we gebruiken om de Bijbel uit te leggen de kern van de discussie is (p. 2). De Bijbel is onze bron van eenheid en niets dan de Bijbelkan Gods volk verenigen. Wanneer “God een volk leidt …. zullen zij geen verschil van mening hebben, de een dit gelovend, en de ander een compleet tegenovergesteld geloof en inzicht hebbend” (EW 68).
Het punt dat je maakt, is een hele belangrijke. Er is maar één Leider; wij moeten Zijn opdrachten goed begrijpen. Niet wij geven de opdrachten, wij volgen Zijn opdrachten. (1) Zijn opdrachten zijn gegeven in de bijbel. Hoe effectief zal een leger zijn als de manschappen in discussie gaan over de opdrachten die zij van hun generaal krijgen? Door ons gebrek aan overeenstemming met elkaar, verklaren wij aan de wereld dat onze generaal onduidelijke opdrachten geeft. Is Hij onbetrouwbaar wanneer Hij zegt dat Zijn opdrachten duidelijk zijn en volkomen begrijpelijk voor hen die ze willen opvolgen (Joh 7:17; Dan 12:10)? Zou Christus opdrachten geven die verdeeldheid brengen en die Zijn eigen leger verzwakken? Heeft Christus bedoeld dat Zijn opdrachten een bron van conflict zouden zijn? Of heeft Hij Zijn orders gegeven om ons te verenigen in een gemeenschappelijke missie? Er is iets ernstig verkeerd wanneer de Bijbelvrienden verdeeld in plaats van ze te verenigen.
Hoe kunnen twee groepen, die beiden beweren dat ze de Bijbel als de standaard voor hun geloof en praktijk nemen, tot compleet verschillende gezichtspunten komen op zulke basale zaken als de Bijbelse kwalificaties voor inzegening? Wij kunnen niet anders dan concluderen dat deze groepen de Bijbel op een verschillende manier uitleggen. De methode van Bijbeluitleg is inderdaad “de kern” van het probleem. Dit zou elke groep moeten leiden tot een tijd van zelfonderzoek om te zien welke gekoesterde zonde ons blokkeert om een correct begrip te hebben van Gods woord. Goed begrepen, leert de Bijbel geen tegengestelde doctrines. Hoewel het mogelijk is dat de methode van Bijbeluitleg, die door beide groepen gebruikt wordt, faalt, is het niet mogelijk dat beide groepen het bij het rechte eind hebben. (2)
Nieuwe en verschillende manieren van Bijbeluitleg
De vroege Kerk was niet verdeeld over hun uitleg van de Bijbelaangaande het kerkleiderschap. Zij waren “een van zin” toen zei Matthias uitkozen voor een leiderschappositie. De pioniers hadden geen verdeeldheid over hun Bijbelse uitleg aangaande inzegening. (3) Aangezien zij die de pro-Bijbelse kwalificaties als gezichtspunt gebruiken dezelfde methode van Bijbelstudie en -uitleg gebruiken als de pioniers, (4) moeten zij die het pro-vrouweninzegening gezichtspunt aanhangen een nieuwe en andere methode van Bijbeluitleg gebruiken. Jouw verslag doet een belangrijke bijdrage door het feit te benadrukken dat er een verschil is met de methode van Bijbeluitleg die gebruikt wordt door hen die het eens zijn met de Bijbelse nadruk dat allen betrokken moeten zijn in het predikerswerk (het pro-Bijbelse kwalificatie gezichtspunt van de pioniers), en de nieuwe en andere methode van Bijbeluitleg die ontwikkeld is door hen wiens handelingen datgene suggereren wat hun woorden tegenspreken, namelijk dat niet-ingezegende predikanten op de een of andere manier inferieur zijn en dat vrouwen ingezegend moeten worden om op een geloofwaardige manier betrokken te zijn bij het predikerswerk (opmerkelijk is, dat het pro-vrouweninzegening gezichtspunt het bewijs is van een onderscheiding die soms egalitarisme wordt genoemd!).
“Het is alleszins correct dat de “nieuwe” en andere methode van Bijbeluitleg die wordt voorgesteld in jouw verslag aan een grondig en nauwkeurig onderzoek wordt onderworpen. Dit plaats een zware last van bewijs op mijn pro-vrouweninzegening vrienden, die hun nieuwe en andere methode van Bijbeluitleg promoten en daardoor in feite “het gevestigde geloof van het lichaam” verwerpen en de kerk bedreigen met een splitsing. (5) “Licht en duisternis kunnen niet met elkaar verenigd zijn. Tussen waarheid en leugen bestaat er een onverzoenbaar conflict. De ene aanhouden en verdedigen is de andere aanvallen en verwerpen” (GC 126). Is het niet verstandig om te waarschuwen: “Ga voorzichtig voort” als een gezichtspunt naar voren wordt geschoven dat bij tijd en wijle zelfs door sommige van haar aanhangers beter wordt genoemd dan de inzegeningpraktijken van Christus, Paulus, en onze pioniers?
Een veel gemaakte fout in Bijbeluitleg
Het is een veel gemaakte fout om Gods zwijgen foutief uit te leggen als een indicatie van Zijn goedkeuring. “Dit hebt gij gedaan en Ik heb gezwegen; gij beeldt u in, dat Ik geheel en al ben als gij” (Ps 50:21). Het is zeker zo dat het zwijgen van Jezus tijdens zijn belachelijk proces geen indicatie was dat Hij het ermee eens was (Mark 14:60; 15:6), integendeel het was de grootste protest die Hij kon uiten (DA 729). Om deze veel gemaakte fout in Bijbeluitleg te vermijden, hebben we de instructies gekregen om een duidelijk “Zo zegt de Here” te eisen (GC 595). Daarom is het niet geruststellend als het NAD TOSC rapport met de aanbevelingen begint: “De Bijbel gaat niet direct in op het inzegenen van vrouwen.” (6) Dit is het gebruik maken van de methode van Bijbeluitleg die Jezus niet heeft gebruikt. Hij zei: “Er staat geschreven” (7) nooit “Er staat niet geschreven.” Hij vroeg: “Wat staat geschreven in de wet? Hoe leest gij?” (Lukas 10:26) niet “Wat staat niet geschreven in de wet? Wat kun je erin lezen?” (8)
Je stelt: “Er is geen goddelijk gebod in het Oude Testament, het Nieuwe Testament, of in de geschriften van Ellen White tegen het inzegenen van vrouwen in het predikantschap. Noch is er een expliciete gebod (letterlijk) om hen niet in te zegenen” (p. 75). Maar dit is, als de belijdenis van Achan, simpelweg erkennen wat niet ontkend kan worden. En het is dezelfde manier van redeneren die gebruikt wordt door mijn zondagvierende vrienden: “Er is geen gebod in de Bijbel, dat zegt: “heilig de zondag!” Of “heilig de zondag niet!” De evangelieopdracht roept ons daarentegen niet op om de wereld in te gaan en te leren wat niet verboden is. Het roept ons op om de wereld in te gaan en te leren wat ons is opgedragen (Matt 28:20). Aangezien vrouweninzegening ons niet is opgedragen, is het geen onderdeel van de boodschap die we naar de wereld moeten brengen en daarom heeft het geen pas dat het onderwezen wordt in de seminaries en de colleges waar wij onze predikanten opleiden. Noch heeft het enige plaats in te nemen in onze publicaties.
Men kan wel zeggen: “Vrouweninzegening is net als de argumenten voor de 144.000, de tien horens, of het dagelijkse: het is niet belangrijk.” Maar als het niet belangrijk is, waarom spendeer je dan 76 pagina’s om het te promoten? Als het wel belangrijk is, waarom heeft God er geen opdracht toe gegeven?
Aantijgingen onderzoeken
Hoe vaak heb jij niet, gedurende jouw jaren bij het BRI, te maken gehad met groepen die beweerden dat zijn “nieuw” licht hadden. En hoe vaak hebben wij niet gezien hoe zij Ellen White citeerden aangaande het belang van het niet verwerpen van nieuw licht? Ongelukkigerwijs is bijna alle “nieuw licht,” na grondig onderzoek ouwe valse leer in nieuwe verpakkingen gebleken te zijn. Dat is de reden waarom de wijze man adviseerde: “Vermeng u niet met hen, die naar verandering staan” (Spr 24:21, HSV).
Zowel het Oude als het Nieuwe Testament waarschuwen voor het afglijden van de waarheid (Deut 32:15; Hand 20:29-30; 1 Tim 4:1) (9) Leden van Gods overblijvende kerk zijn niet immuun voor dit gevaar (Heb 3:12). De methode van Bijbeluitleg die gebruikt werd door de vroege kerk en de pioniers heeft eenheid in de kerk gebracht. (10) Vanaf de vroegste geschiedenis tot relatief recentelijk in de tijd was de Adventkerk verenigd op het onderwerp van inzegening. (11) Ongetwijfeld heb je het probleem ingezien van “een man die zijn visie op de Bijbelse waarheid aanhangt zonder zich te storen aan de mening van zijn broeders, en zijn pad rechtvaardigt door te zeggen dat hij het recht heeft op zijn eigen visie en dat hij het aan anderen opdringt” (CET 201). Dit veroorzaakt scheuring. Ik twijfel er niet aan dat jij heel vaak met dit soort problemen te maken hebt gehad; dit is een van de redenen waarom het BRI is opgericht. Omdat wij licht niet te willen verwerpen noch valse leer willen aanvaarden, (12) onderzoeken we alle beweringen van “nieuwe” waarheid. En in dit onderzoek gebruiken wij het gereedschap van een algemeen aanvaarde methode om de Bijbel uit te leggen.
Gaan wij ons nu afkeren van deze verenigende methode van Bijbeluitleg die de vroege kerk en onze pioniers gebruikten? Dit kan alleen onze vijanden verblijden die dan zullen zeggen: “De Adventisten zijn verdeeld en daarom kunnen zij nooit de discipelen van Christus zijn, want waarheid verenigd” (Johannes 17:21; 13:35).
Hoe de duidelijke waarheden van de Bijbel worden bedekt
God heeft ons de ernstige waarschuwing gegeven dat “de waarheden die duidelijk geopenbaard zijn in de Bijbel door de twijfel en de duisternis van geleerde mannen worden bedekt” (GC 598). Wij worden verder erop gewezen dat we schijnbare moeilijkheden, die we vinden in sommige Bijbelpassages, niet moeten toelaten “de gedachten van anderen te verwarren op punten die juist helder en gemakkelijk te begrijpen zijn” (5 T 705).
Balans
Wij zijn het met elkaar eens dat de geïnspireerde bronnen altijd op een gebalanceerde manier moeten worden gebruikt (p. 8). Maar jouw definitie dat gebrek aan balans is “de neiging om te citeren wat hun [pro-Bijbelse kwalificatie] argumenten ondersteunt” (p.8), is een drogreden. “Geneigd zijn te citeren wat hun eigen argument tegenspreekt of ondermijnt” zou dwaasheid zijn en geen balans. Zij die nederig de implicietheid van de Bijbel accepteren en ernaar zoeken het te volgen, vormen hun gezichtspunten uit hun studie van de geïnspireerde geschriften. Hun gezichtspunten verbreden zich voortdurend als zij doorgaan met hun studie en zij de waarheden zien die wij in een vorige studie hebben gemist. Zij bestuderen diep en zorgvuldig, vergelijken Schrift met Schrift totdat zij weten “wat de Heer heeft gezegd.” In hun presentaties presenteren zij die passages die het duidelijkst en het sterkst het gevoel weergeven van wat zij hebben geleerd uit de volheid van de geïnspireerde geschriften. Dit is geen gebrek aan balans; dit is de enige manier om balans te hebben en de geïnspireerde bronnen rechtmatig te gebruiken, en we weten dat “de wet is goed, indien iemand haar wettig toepast” (1 Tim 1:8).
Angel, ongetwijfeld was je je er niet van bewust, maar in jouw presentatie en document heb jij een onlangs subtiel, maar betekenisvol gewijzigd citaat uit Christ Triumphant (13) gebruikt, in plaats van de feitelijke woorden van Ellen White in het ongepubliceerde manuscript (p.66, zie ook de uitspraak in je samenvatting op p. 75). (14)
Voor het gemak heb ik de citaten naast elkaar gezet. Ik heb de cursivering die jij hebt aangebracht, behouden. Ik heb de veranderde gedeelten in vetschrift onderstreept.
Na de neiging “om te citeren wat hun argumenten ondersteunt” te hebben veroordeeld, is het uitermate ironisch dat jij gebruikmaakt van een onzorgvuldige citering. Zou jij het ongewijzigde citaat voor jouw argument hebben gebruikt? Ik denk het niet. Komt het originele Manuscript 163,1902 echt overeen met Christ Triumphant? Nee. Dit gewijzigd document is een erg serieuze misrepresentatie van Ellen White’s woorden. Hoewel deze toevoegingen met de beste intenties zijn gemaakt en de goedkeuring hebben van de beheerders van het nalatenschap van Ellen White, gaan zij in tegen het verbod van God, “Doe niets aan zijn woorden toe, opdat Hij u niet terechtwijze en gij een leugenaar bevonden wordt” (Spr 30:6). Jouw verslag heeft de wereldkerk een dienst bewezen door het gevaar bloot te leggen dat schuilt in het maken van deze veranderingen. Hopelijk, zal deze praktijk worden gestopt en de wijzigingen in deze en de andere van haar fijne boeken worden verwijderd.
Bronnen voor onze methode van Bijbelse interpretatie
Jouw bewering dat zorg uiten over het belang en de bron van de methode van Bijbelinterpretatie die iemand gebruikt, slechts gekijf is (p. 8), is op zichzelf gekijf. “Hoe nu, gij, die een ander onderwijst, onderwijst gij uzelf niet?” (Rom 2:21). Deze aanval op de man af zou vragen kunnen oproepen over de geloofwaardigheid van de hoffelijke woorden in de inleiding van jouw document.
Context
Je hebt een pientere observatie gedaan door het feit te onderstrepen dat het belangrijkste verschil tussen de methode die beide groepen bij hun Bijbeluitleg gebruiken, zit in “het juiste gebruik van de context” (p. 49). Het punt dat je maakt, moet onderstreept worden, omdat het uit hun context rukken van passages het fundament is van valse leer en het is de manier waarop valse leer en on-Bijbelse praktijken de kerk binnensluipen. “Om valse leer en onchristelijke praktijken te ondersteunen, zullen sommigen passages uit de Schrift uit hun context rukken” (GC 521). Om een voorbeeld te geven hoe dit gedaan kan worden, schreef Ellen White: “Een paar woorden van de Schrift worden uit hun context gehaald… en gebruikt als bewijs van leer die geen basis vindt in het woord van God” (GC 539). (15)
Misschien is het goed een voorbeeld hiervan te geven: “Hierbij is geen sprake van… mannelijk of vrouwelijk” (Gal 3:28), zijn “een paar woorden van de Schrift” die uit hun context kunnen worden gehaald en gebruikt als bewijs dat de Bijbel de inzegening van vrouwen als opzieners, of zelfs homohuwelijk ondersteunt, maar het zou zijn “leer die geen basis vindt in het woord van God.” (16)
Jouw document geeft het vele voorbeelden van citaten die uit hun context zijn gehaald. Bijvoorbeeld, meteen na de ernstige foutieve citering uit een ongepubliceerd manuscript van Ellen White (p. 66), citeer je een gedeelte uit de Geest der Profetie zonder rekening te houden met de context: “Wanneer vrouwen met evenwichtige intellect gezocht worden, die geen goedkope manier van onderwijzing hebben gehad, maar een onderwijzing die hen toerust voor een vertrouwenspositie, kunnen we ze niet gemakkelijk vinden” (p.67). Laten we eens kijken naar de context van dit citaat en onderzoeken hoe Ellen White de uitdrukking “een vertrouwenspositie” gebruikt. De titel van het artikel in de Review (17) is: “Juiste onderwijzing van de jongeren.” In de eerste alinea van het artikel wordt ons de context geschetst, “predikantenwerk kan niet en mag niet toevertrouwd worden aan jongens, noch zal het werk van het geven van Bijbellezingen worden toevertrouwd aan onervaren meisjes, alleen maar vanwege het feit dat zij hun diensten aanbieden, en gewillig zijn om verantwoordelijke posities op zich te nemen, maar die gebrek hebben aan religieuze ervaring, en geen gedegen opleiding en training hebben genoten” (RH 6/12/1887). Elders legt Ellen White uit wat zij bedoelt met de uitdrukking “een vertrouwenspositie.” “Trouwe, ernstige en veelvuldige gebeden moeten opgezonden worden, opdat deze kinderen geschikt mogen worden gemaakt voor een vertrouwenspositie, tot welke God hen zal roepen” (ST 6/9/1881). (18)
Context, zoals wordt gebruikt in de Geest der Profetie en zij die het pro-Bijbelse kwalificatie gezichtspunt aanhangen, betekent de context die in de geïnspireerde geschriften zelf worden gegeven. Het is uit de rijkheid van de Bijbel zelf dat alle begrip over de Bijbelmoet worden geput. Wanneer wij een vers of een passage van de Schrift bestuderen, beginnen we te kijken naar de onmiddellijk context om ons ervan te verzekeren dat onze uitleg in overeenstemming is met de verzen eromheen. We gaan daarmee door als we de passage dieper bestuderen, en Schrift met Schrift vergelijken, om er zeker van te zijn dat de uitleg in harmonie is met elke andere Bijbelpassage waarin we het onderwerp terug kunnen vinden (GC 320).
Onze grootste nood is om de Bijbel te kennen. (19) “Het openen van uw woorden verspreidt licht, het geeft de onverstandigen inzicht” (Ps 119:130). Jezus is ons voorbeeld. “De geschriften van het Oude Testament waren zij voordurende studiebron, en de woorden “Zo zegt de Here” kwamen altijd van Zijn lippen” (DA 84). Zelfs toen Hij nog jong was en er bij Hem op werd aangedrongen de valse leer die gebruikelijk geaccepteerd werd door de joden en geleerd werd door de joodse geleerden, te aanvaarden vroeg Hij “naar de autoriteit van de heilige Schrift. Hij wilde elk woord horen dat uit de mond van God uitgaat; maar Hij kon de uitvindingen van mensen niet gehoorzamen. Jezus kende de Schrift van het begin tot het eind, en Hij prees ze aan en leerde ze in hun ware context” (DA 85).
Gehoorzaamheid, de sleutel tot een juiste begrip van de bijbel
“Ongehoorzaamheid heeft de deur gesloten naar onnoemelijk meer kennis, dat uit de Schriften verkregen zou kunnen worden. Begrijpen betekent gehoorzamen… Zij kunnen alleen begrepen worden door diegenen die nederig zoeken naar een kennis van de waarheid opdat zij het zullen gehoorzamen” (COL 112). Jezus begreep wie Hij moest inzegenen, omdat Hij gehoorzaam was. De vroege Kerk begreep hoe zij moest inzegenen, omdat zij gehoorzaam was. Paulus begreep de kwalificaties om opzieners uit te zoeken en aan te stellen, omdat hij gehoorzaam was. Als wij gehoorzamen, kunnen wij het ook begrijpen (Joh. 7:17).
Doelgerichtheid, een belangrijk onderdeel van het begrijpen van de bijbel
Jouw samenvatting van het gedeelte over de methode van Bijbeluitleg (p.9) impliceert een belangrijk punt – Bijbeluitleg gaat altijd over het doel van Bijbelstudie als onderdeel van de methode. In de meeste van mijn middelbare school lessen wetenschap en wiskunde, stond de sleutel tot de correcte antwoorden in het lesboekje, maar niet de manier waarop wij het antwoord konden bereiken. Maar de manier was echter belangrijker dan het antwoord. Als ik er niets van begreep, zocht ik het antwoord op, en werkte terug om te proberen uit te vinden om hoe ik tot dat antwoord zou kunnen komen en het probleem zou kunnen oplossen. Dit was het doel van Bijbelstudie die de joodse rabbi’s en de middeleeuwse papisten gebruikten. (20) De rabbi’s “wisten” dat hun antwoord correct was; de papisten “wisten” dat de paus gelijk had; omdat zij overtuigd waren van het antwoord, was hun manier van Bijbeluitleg terug redeneren totdat zij hun positie vanuit de Bijbel konden “bewijzen,” waarbij zij elke uitleg die daartegenin ging verwierpen. Het Adventist is het doel van Bijbelstudie daarentegen is om nederig naar de Bijbel toe te gaan en daaruit te leren wat je zou moeten geloven, en niet naar de Bijbel toe te gaan om bevestigd te krijgen wat je reeds gelooft. (21)
Jouw samenvatting van dit gedeelte ondermijnt echter het gehele document, door in te gaan op wat het niet zou moeten doen – motieven, en door te vermijden wat het in de kern wel had moeten doen – methoden. Jouw samenvatting verlegt de focus van het argument naar het karakter van hen die het argument maken, hetzelfde wat jij verwerpt zowel in de inleiding van het document als in de paragraaf die meteen vooraf gaat aan deze. (22) In het spreken over hen die de pro-Bijbelse kwalificaties aanhangen, voert het document aan dat het hoofdprobleem van hun methode van Bijbeluitleg is dat zij “in hoge mate ernaar verlangen om hun punt te bewijzen en de argumenten van hen die de inzegening van vrouwen tot het predikantschap ondersteunen, te ondermijnen.”
Ten eerste, is dit pure speculatie, omdat God alleen de gedachten kan lezen en de verlangens van het hart kent (1 Kon 8:39). Met de waarschuwing dat “oprechte ijver” en “intens verlangen om anderen de waarheid te laten inzien en te laten begrijpen” verkeerd geïnterpreteerd kunnen worden (5T 520), hoe kun jij er zo zeker van zijn dat jouw gedachten spinsels geen verkeerde interpretatie is van juist een zelfde oprechte ijver? “Wie kan er zeker van zijn de exacte waarheid te spreken, als hij commentaar levert op de … motieven van anderen? (MB 68).
Ten tweede, is dit verboden speculatie (Matt 7:1) en zij die deze speculatieve oordelen uiten, geven blijk van hun eigen motieven (Rom 2:1).
Ten derde, geloof ik dat het een valse bewering is. Ik ken heel veel van de schrijvers van de pro-Bijbelse kwalificatie documenten waarnaar je verwijst en heb gezien dat zij hun standpunten bijstellen wanneer hen op duidelijke uitspraken van de Bijbel of de geest de profetie wordt gewezen.
Ten vierde, gaat jouw samenvattende uitspraak voorbij aan het feit dat de pro-Bijbelse kwalificaties, de historische grammaticale methode van Bijbeluitleg, een continuering is van de methode van Bijbeluitleg die de pioniers hebben gebruikt. James White, directeur van The Review, heeft al heel vroeg een redactioneel stuk geschreven (23) en later artikelen gepubliceerd die geschreven waren door Joseph B. Frisbee, die handelden over de Bijbelse kwalificaties voor inzegening. (24) Andere pioniers, zoals Roswell F. Cottrell, die in de redactiecommissie van The Review zat, hebben deze argumenten ondersteund. (24) “Er is niets nieuws onder de zon” (Ezech 1:9) en de argumenten die gebruikt werden door de pioniers zijn dezelfde argumenten die jij in jouw verslag afwijst. Wij moeten ervoor oppassen om uitspraken te doen die de motieven van deze pioniers in een kwaad daglicht stellen. Zij zijn dood, maar hun uitspraken spreken nog steeds.
Ten slotte, maakt jouw samenvatting de rest van het verslag van nul en generlei waarde, omdat jij erin faalt om de pro-Bijbelse kwalificatie argumenten serieus te nemen. Je wijst ze af als slechts een poging om je punt te bewijzen in plaats van een inspanning te doen om onze kerk ervoor te behoeden weg te drijven van een reeds lang gevestigde Bijbelse waarheid.
Samenvatting
Angel, ik zou het fijn vinden als jij een antwoord zou geven op de observaties in deze brief. Als ik je verkeerd begrepen heb of jouw standpunt verkeerd verwoord heb, dan zou ik dat met alle liefde rechtzetten. Ik heb getwijfeld of ik deze brief zou schrijven. Jij bent een gerespecteerde Adventistische theoloog. God heeft jouw bediening gebruikt tot grote zegen voor de kerk. In heel veel situaties heeft God jou in staat gesteld om wijze Bijbelse adviezen te geven, die in kritische situaties een groot verschil hebben uitgemaakt. Beschouw deze opmerkingen van mij alsjeblieft niet als een aanval, maar als een verzoekschrift. De waarheid is er niet mee gediend als wij de geïnspireerde geschriften uit hun context rukken, elkaar op de man af aanvallen, of de motieven van onze vrienden beoordelen. De waarheid behoeft geen nieuwe methode van Bijbeluitleg. De Adventkerk heeft reeds lang geleden juist deze benadering van contextualisering verworpen die de pro-vrouweninzegening aanhangers gebruiken en die de NAD in haar verslag in feite nu erkent. Deze benadering laat de macht van de mens toe om Gods woord te veranderen in plaats van dat het de macht van Gods woord toestaat de mens te veranderen.
De Bijbel vergelijkt ons handelen (inclusief ons schrijven en spreken) met het bereiden van voedsel.
“Wie is dan de trouwe en verstandige slaaf, die de heer over zijn dienstvolk gesteld heeft om hun op tijd hun voedsel te geven? Zalig die slaaf, die zijn heer bij zijn komst zó bezig zal vinden. Voorwaar, Ik zeg u, dat hij hem over al zijn bezit zal stellen. Maar als die slaaf slecht was, en in zijn hart zou zeggen: Mijn heer blijft uit, en hij zou beginnen zijn medeslaven te slaan en met de dronkaards zou eten en drinken, 50 dan zal de heer van die slaaf komen op een dag, dat hij het niet verwacht, en op een uur, dat hij het niet weet, en hij zal hem folteren en hem in het lot der huichelaars doen delen. Daar zal het geween zijn en het tandengeknars” (Mat 24:45-51).
Ik bid dat wij beiden de zegen zullen ontvangen die beloofd is aan hen die op de juiste tijd voedsel bereiden, door nauwkeurig de tegenwoordige waarheid zoals het is in Jezus naar voren te brengen.
Met vriendelijke groet,
Phil Mills, MD
Noten in de tekst
[1] “Het bestuderen van de Schrift zal beschouwd worden als onderdeel van zijn religie; want hierdoor leert hij wat zijn orders zijn. In het licht van de Schrift ziet hij zichzelf als Gods dienstknecht, in dienst om zijn wil te doen. Soms vindt hij dat de orders anders zijn dan wat hij voor zichzelf zou hebben gekozen als het aan hem lag; maar daarom vindt hij geen fouten in zijn werk. En als hij ernaar zoekt om de wil van de Meester te doen dan zijn er engelen bij hem, om hem te verdedigen tegen aanvallen van satan” (ST 2/24/1909).
[2] “Het woord van God geeft niemand een vrijbrief om zijn oordeel tegenover het oordeel van de kerk te stellen, noch is het hem toegestaan zijn meningen aan de meningen van de kerk op te dringen. Als er geen kerkdiscipline en bestuur zou zijn, zou de kerk in fragmenten uit elkaar vallen; het zou niet samengehouden kunnen worden als een lichaam. Er zijn altijd individuen geweest met onafhankelijke gedachten, die hebben beweerd dat zij het bij het rechte eind hadden, dat God hen op een speciale manier had geleerd, indrukken had gegeven en hen had geleid. Elk van hen heeft een eigen theorie, uitzonderlijke gezichtspunten voor hemzelf en elk van hen beweert dat zijn gezichtspunten in overeenstemming zijn met het woord van God. Elk van hen heeft een verschillende theorie en geloof, en toch beweren ze allen dat ze speciaal licht van God hebben. Zij leiden anderen weg van het lichaam, en elk van hen is een kerk op zichzelf. Dit alles kan niet goed zijn, en toch beweren ze dat ze door de Heer geleid worden. Het woord van inspiratie is niet Ja en Nee, maar Ja en Amen en in Christus Jezus” (3T 428).
[3]”De meerderheid van de sabbat vieren de adventisten hebben zich er al snel bij neergelegd bij wat inzegening betekende; en hun zienswijzen zijn opmerkelijk consistent gebleven vanaf het allereerste begin in de jaren 1850, totdat de kerkelijke organisatie zich stevig gevestigd had,” David Trim, “Ordination in Seventh- Day Adventist History,” p. 9, TOSC, January 2013.
[4] The historische grammaticale methode.
[5] “Allen moeten ervoor oppassen om visies op de Schrift te presenteren, voordat zij deze punten doorgrondig hebben bestudeerd en ten volle bereid zijn om ze met de Bijbel te ondersteunen. Introduceer niets dat verdeeldheid zou kunnen brengen zonder een duidelijk bewijs dat God daarin een speciale boodschap voor deze tijd geeft” (GW 92 126).
[6] NAD TOSC rapport, Samenvatting, aanbeveling 1.
[7] Een aantal jaren geleden heb ik, doormiddel van een zoekvraag, 72 keer de uitdrukking “er staat geschreven” of wat daaraan gelijkgesteld kan worden, gevonden in de Bijbel.
[8] Het is instructief op te merken hoe Ellen White het zwijgen van de Schrift gebruikt om positieve conclusies te trekken. Zij zegt bijvoorbeeld: “Ik kan geen situatie vinden in het leven van Christus waar Hij tijd besteedde aan spel en amusement” (CT 309) en ze gebruikt dit om aan te tonen dat wij dit niet moeten promoten.
[9] “De joden hielden op een natie te zijn omdat zij door hun leiders, priesters en ouderlingen afgeleid werden van de waarheid van de Bijbel” (GW 92 128).
[10] “We moeten studeren om de beste manier te vinden waarop wij onze ervaringen vanaf het begin van ons werk kunnen overzien, toen we ons afscheidden van de kerken, en stap voor stap voorwaarts gingen in het licht dat God ons gegeven heeft. We hebben toen het standpunt ingenomen dat de Bijbel en de Bijbelalleen onze gids zou zijn; en we moeten nooit van dat standpunt afwijken. Ons zijn wonderlijke manifestaties van de kracht van God gegeven. Wonderen hebben plaatsgevonden. Toen wij in moeilijke posities geplaatst werden, is keer op keer de macht van God in ons voordeel aan ons geopenbaard” (CW 145).
[11] “De geschiedenis van inzegening is in het algemeen en geschiedenis van onze vroegere jaren en hoewel ons begrip over inzegening hebben gevestigd en het er samen over eens waren; terwijl de geschiedenis van de plaats van vrouwen inzegening binnen het Adventisme, een geschiedenis is vanaf 1968,” David Trim, “Ordination in Seventh- Day Adventist History,” p. 1, TOSC, January 2013.
[12] “Terwijl wij mannen moeten waarschuwen om ervoor iets op te passen om niets anders dan de waarheid te aanvaarden, moeten we ze ook waarschuwen hun ziel niet in gevaar te brengen door boodschappen van licht te verwerpen, maar uit de duisternis te stappen door nauwkeurige studie van het woord van God” (GW92, 129).
[13] Een algemene erkenning van deze wijziging wordt gemaakt in het voorwoord van dit boek als ook in de boeken To Be Like Jesus en From the Heart, de drie meest recentelijk uitgegeven dagboeken die geproduceerd zijn door de White Estate.
[14] Dit is een ongepubliceerd manuscript en staat niet op de CD-ROM. Het gedeelte dat in Christ Triumphant staat, is de enige versie die gevonden wordt in de CD-ROM en ongelukkigerwijs is het de gewijzigde vorm.
Nadruk toegevoegd.
[15] “Allen moeten bekend zijn met het woord van God; omdat satan Schrift verdraait en foutief citeert, een mannen zijn voorbeeld volgen om delen van [16] Gods woord te presenteren aan hen die zij willen leiden op het valse pad, door die gedeeltes te vermijden die hun plannen in de weg staan. Allen hebben het voorrecht om bekend te worden met het duidelijke ‘Zo zegt de Here’” (ST 4-4-1900).
[17] Officieel, The Advent Review and Sabbath Herald
[18]Nadruk toegevoegd
[19] “Onze redding hangt af van de kennis van de waarheid die gevonden wordt in de Schriften” (COL 111).
[20]“We moeten niet denken, zoals de joden deden, dat onze ideeën en onze visies onfeilbaar zijn; nog moeten wij zoals de papisten, denken dat alleen bepaalde individuen de beschermheren van waarheid en kennis zijn, dat mannen… De uitleggingen van de kerkvaders moeten accepteren” (GW92 125).
[21]“We moeten de Bijbel niet bestuderen met het doel onze vooropgezette meningen ondersteund te krijgen, maar met het enige doel om te leren wat God heeft gezegd”(GW92 125). “U moet uw vooropgezette meningen, verworven en gecultiveerde ideeën, bij de deur van onderzoek laten liggen. Als u de Schriften doorzoekt om uw eigen meningen gerechtvaardigd te krijgen, zult u nooit tot de waarheid komen. Onderzoek om te leren wat de Here zegt. Als de overtuiging tot u komt terwijl u zoekt, als u ziet dat uw gekoesterde meningen niet in harmonie zijn met de waarheid, verdraai de waarheid dan niet om uw eigen geloof te dienen, maar accepteer het licht dat gegeven wordt” (COL 112). “U zal nooit tot de waarheid komen als u de Schrift onderzoekt om uw eigen ideeën te rechtvaardigen. Laat deze bij de deur en treedt met een nederig hart binnen om te horen wat de Heer tot u te zeggen heeft. Als de nederige zoeker naar waarheid aan de voeten van Christus zit en van Hem leert, geeft het woord hem begrip … lees het woord niet in het licht van uw vroegere meningen.. Probeer niet om het woord naar deze meningen aan te passen. Maar pas u meningen aan aan het woord. Sta niet toe dat wat u hebt geloofd en wat u in praktijk hebben gebracht in het verleden uw begrip van vandaag bepalen. Open de ogen van uw verstand om de wonderlijke dingen in de wet van God te zien. Zoek naar wat geschreven is, en plant uw voeten op de eeuwige Rots” (MYP 260). Er zijn nog veel meer van zulke uitspraken, maar dit is een representatieve uittreksel.
[22]“Het leidt weg van een discussie van de argumenten naar een evaluatie van het karakter en de intenties van hen die betrokken zijn in de discussie” (p.8-9).
[23] The Advent Review and Sabbath Herald, Dec. 20, 1853
[24] The Advent Review and Sabbath Herald, Dec. 26, 1854; Jan. 9, 1855; June 19, 1856
[25] The Advent Review and Sabbath Herald, Oct 2 en 9, 1856